druzgotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, druzgotaćoczę || druzgotaćocę, druzgotaćocze || druzgotaćoce, druzgotaćany {{/stl 8}}– zdruzgotać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbijać, łamać na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
druzgotać — ndk IX, druzgotaćoczę a. druzgotaćocę, druzgotaćoczesz a. druzgotaćocesz, druzgotaćocz, druzgotaćał, druzgotaćany «rozbijać na drobne kawałki; kruszyć, tłuc, gruchotać, miażdżyć» Piorun druzgocze drzewo. Spadające kamienie druzgotały wszystko po… … Słownik języka polskiego
druzgotanie — n I rzecz. od druzgotać … Słownik języka polskiego
gruchotać — ndk IX, gruchotaćoczę (gruchotaćocę), gruchotaćoczesz (gruchotaćocesz), gruchotaćocz, gruchotaćał, gruchotaćany 1. «miażdżyć, druzgotać, łamać, niszczyć» Trzask gruchotanych kości. 2. «o przedmiotach będących w ruchu, spadających, uderzających o… … Słownik języka polskiego
gruchotać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, gruchotaćoczę || gruchotaćocę, gruchotaćocze || gruchotaćoce, gruchotaćany {{/stl 8}}– zgruchotać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} rozbijać coś na drobne kawałki, powodując hałas; druzgotać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miażdżyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, miażdżyćdżę, miażdżyćdży, miażdżyćdżony {{/stl 8}}– zmiażdżyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgniatać, rozbijać, tłuc coś na miazgę; kruszyć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdruzgotać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}druzgotać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
